Spijsverteringstests

Spijsverteringstests zijn bedoeld om ziekten van het spijsverteringsstelsel te voorkomen. Naast de symptomen en tekenen van het spijsverteringsstelsel, gaan de klinische manifestaties van ziekten van het spijsverteringsstelsel vaak gepaard met andere systemische of systemische symptomen, waarvan sommige minder prominent zijn dan die van andere systemen. Daarom kunnen we alleen door het zorgvuldig verzamelen van klinische gegevens, waaronder medische geschiedenis, fysieke symptomen, routinetests en andere gerelateerde resultaten van aanvullend onderzoek, een juiste diagnose krijgen door uitgebreide analyse en synthese.

Om ziekten van het spijsverteringsstelsel te voorkomen, is uitgebreide spijsverteringskanaaltests erg belangrijk, allereerst moeten we aandacht besteden aan de algemene situatie van de patiënt, of er geelzucht en spinnevus is, of de lymfeklier op het sleutelbeen gezwollen is , of er spataderen op de borst en buikwand en de richting van de bloedstroom, en of het hart en de longen abnormaal zijn. Abdominaal onderzoek moet diepgaander en gedetailleerder zijn, opgezette buik, peristaltische golf, mobiele dofheid, gevoeligheid, reboundpijn, stijfheid van de buikspieren, vibrerend watergeluid, darmgeluid; Als een massa wordt gevonden, is het noodzakelijk om de locatie, diepte, grootte, vorm, hardheid, oppervlakteconditie te kennen, of er mobiliteit, gevoeligheid, pulsatie, enz. is. Onderzoek van de lever en milt is erg belangrijk. aandacht moet worden besteed aan grootte, hardheid, rand, oppervlak en aanwezigheid van tederheid. Zorg ervoor dat u fecale massa's in de sigmoïde colon, gevulde blaas, lordotische wervelkolom, abdominale aorta, nier en zwangere baarmoeder niet voor massa's verwart. Bovendien, in onderhuids vet, mag de dunne persoon die ontbreekt, op de buikwand een ader vertonen, niet per ongeluk een hoge druk in de deurader maken; De aanwezigheid van peristaltische golven bij patiënten met een zwakke en slappe buikwand mag niet worden beschouwd als darmobstructie. Anale vingeronderzoek voor ziekten van het spijsverteringskanaal en oudere patiënten moet routine zijn en niet worden genegeerd.

Spijsverteringstests inclusief fecaal occult bloedonderzoek en urine-driegaltest zijn eenvoudige en waardevolle onderzoeksmethoden. Maagvloeistofanalyse en duodenumdrainage kunnen een diagnostische basis vormen voor maag- en galaandoeningen. De leverfunctie controleert het item veel, wat betekent dat elk een ander antwoord geeft op de juiste keuze. Cytologie is nuttig bij de diagnose van slokdarm-, maag- en darmkanker. De detectie van tumormarkers, zoals AFP, CEA en CA19-9, heeft enige waarde. Auto-antilichamen zoals anti-mitochondriale antilichamen zijn nuttig bij de diagnose van auto-immuunziekten van het spijsverteringsstelsel.